Basterdsuiker

Valerius' Gedenck-clanck, er zijn heel wat jaren voorbijgegaan waarin ik daar niet aan gedacht heb. Maar gisteren gebeurde het. Ik vertelde een van mijn dochters dat het jongetje dat ik heb voorgelezen Vliegensvlugge vlieg zo leuk vond en dat ik dacht dat dat misschien wel kwam omdat er vaak 'dikke kont' in staat. De vlieg in dat prentenboek landt namelijk steeds op het achterwerk van een groot dier. Dan staat er iets als 'hij vliegt wat in het rond en ziet een dikke grijze kont'. Dat vinden jongetjes van zes wel leuk geloof ik.

En toen moest ik ineens aan de lagere school denken, de School met de Bijbel in A, waar ik in de zesde klas zat, bij meester van den H. Wie op een School met de Bijbel zit mag natuurlijk niet vloeken. En dat deden we ook niet, want we wilden de Here Jezus geen verdriet doen en we wilden ook niet naar de hel. Maar op vrijdagmiddag vloekten we soms toch een beetje. Want dan hadden we zingen en dan mochten we van de meester wel eens zelf een lied kiezen. En dan kozen we altijd unaniem en zonder vooroverleg voor Merck toch hoe sterck. Ik geloof niet dat we het er ooit over gehad hebben, maar we wisten toch allemaal waaróm we dat deden: vanwege de regel 'Wonder gedonder nu onder was nu boven'. En zo hard als we dat 'wonder gedonder' dan zongen, dat was meer een soort brullen. Als op een warme dag de ramen van de klas openstonden moet ons gedonder tot ver in de Nieuwstraat, waar de School met de Bijbel als ik het mij goed herinner stond, te horen zijn geweest.

(Voor wie de titel 'Basterdsuiker' niet begrijpt: vroeger werd wel de term bastaardvloek gebruikt, daarmee werden de 'afgezwakte' vloeken bedoeld, zoals verdikkeme en verdorie. Dit soort vloeken vonden sommige gelovigen nog wel acceptabel. De term bastaardvloek werd vervolgens soms zelf dan weer verbasterd tot basterdsuikervloek. )

Plaatje hier gevonden.