Dat voorlezen werelden voor je opent is gisteren weer eens bewezen. Ik was, samen met de coördinatrice van de VoorleesExpress, te eten gevraagd door de moeder van mijn Eritrese 'voorleeskinderen'. Twee basisschooljuffen van de kinderen waren er ook. We kregen een heerlijke maaltijd en daarna Eritrese koffie. We zaten intussen te praten en daarom heb ik het allemaal niet zo precies gezien, maar dat het koffie zetten een hele ceremonie was, was wel duidelijk.
De koffiebonen werden eerst gebrand in een soort steelpannetje, hoe dat gebeurde is me ontgaan, misschien boven het gas. Daarna werden ze gemalen en werd er op een campinggasbrander koffie mee gezet in een pot met een lange hals. Het resultaat werd in kleine kommetjes op een laagje suiker geschonken. Dit alles gebeurde bij een laag tafeltje, waar o.a. een schaaltje houtskool op stond en een bakje met wierook.
En lekker dat die koffie was! Als de kinderen de smaak van boeken net zo te pakken hebben gekregen als ik die van Eritrese koffie, dan is het voorlezen niet voor niets geweest. Zoet, sterk en heerlijk, zo hoort lezen te zijn. In elk geval als je jong bent.
Foto: Betty Udesen / The Seattle Times
Goed stukkie :-)
BeantwoordenVerwijderenHa Cees,
BeantwoordenVerwijderenDank je.
Groet, schrvrdzs
p.s. Ik vraag maar niet waaróm dit nou een goed stukkie is, maar ik vind het soms zo raar dat ik voor een stukje dat ik zelf niet zoveel soeps vind complimentjes krijg en voor iets waar ik (stiekem) wel tevreden over ben niet.
Het is: lekker los geschreven en het is een goed verhaaltje. Die combinatie van jouw talent om een goed verhaaltje te vinden, te herkennen en het daarna lekker los (is, zoals je weet, niet makkelijk)op te schrijven maakt het een goed stukje.
BeantwoordenVerwijderenPS In de regel schrijf je hele goeie stukjes, ik ben alleen redelijk karig met mijn complimenten ;-)
BeantwoordenVerwijderenHa Cees,
BeantwoordenVerwijderenDankjewel, aardig van je. 'Los' schrijven is idd moeilijk, maar af en toe gaat het zomaar vanzelf, gek genoeg.
Ik vind dat ik vroeger betere stukkies schreef, omdat ik toen vaker een onderwerp wist om over te schrijven, dat hielp wel. Nu ik geen werk meer heb vind ik het best lastig om iets te vinden of te bedenken. Dat ik het nog af en toe probeer is om het niet geheel en al te verleren. Misschien niet zo zinvol, maar ach.
Wat ik raar vind, maar dat was altijd al zo, is dat stukjes die ik zelf wel aardig vind soms geen enkele reactie teweeg brengen en de zo-zo-stukjes juist wel.
Groet, schrvrdzs
Erg leuk om te lezen. Zeker omdat ik zelf ook van de koffie heb genoten!
BeantwoordenVerwijderenHa Carlijn,
BeantwoordenVerwijderenDank voor je reactie, leuk! Ja, dat was een prima bakkie ;-)
Groet, schrvrdzs