WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

woensdag 1 augustus 2012

Slikken of stikken














Het is soms verleidelijk om te doen alsof je iets weet, maar verstandig is het zelden. Ter illustratie een klein verhaaltje. Het speelt 43 jaar geleden, ik was 17 en had een vriendje in Zeeland, waar ik een keer op bezoek ben geweest. Ik logeerde er niet, maar sliep bij andere mensen, misschien vanwege de moraal, misschien door plaatsgebrek, dat weet ik niet meer en misschien wist ik het toen ook wel niet. Maar ik ging wel bij dat vriendje thuis eten.

Wij aten thuis wel eens vis, en die kwam dan uit een iglo-pak of uit een blikje, en soms op zondagavond bij de boterham zo'n vieze rolmops uit een pot (die at ik dus niet). Bij dat vriendje kreeg ik echte, verse vis. Als ik het mij goed herinner at ik samen met hem en een vriend, niet met zijn ouders, gelukkig maar. Ik denk dat het schol was, wat we aten. Of misschien was het tong. En ik wist nog net dat een vis een graat in het midden had en die haalde ik er dus uit, maar dat er ook nog van die kleine gemene zij-graatjes inzaten, dat wist ik niet. En toen vroegen die jongens: moet je de andere graten er niet uithalen? En ik antwoordde met enige overtuiging: nee hoor, die eten wij altijd op. En ik at ze allemaal op. Vraag me niet hoe.

Dit verhaal heeft een moraal. En die luidt: geef het maar liever gewoon toe, als je iets niet weet. Ik denk dat het heel belangrijk is als kinderen dat op school al heel snel leren. Dat kan veel narigheid voorkomen.

(Tussen dat vriendje en mij is het verder niks geworden.)

Plaatje hier gevonden.

10 opmerkingen:

  1. "en misschien wist ik het toen ook wel niet", mooi zinnetje!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Ton,
    Dank je! Mooie zinnetjes, daar bloggen we voor...
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Goh, nu moet ik ineens zingen van "advocaatje ging op reis, tiereliereliere"!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Theetante,
    Leg dat even uit als je wilt?
    Groet, schrvrdzs

    p.s. Maar altijd fijn om iemand aan het zingen te brengen natuurlijk ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Je hebt er op deze manier wel voor gezorgd dat er nu 2 mannen op de wereld zijn die van tijd tot tijd iets zullen zeggen in de trant van "Behalve den man, die de Sarphatistraat de mooiste plek van Europa vond, heb ik nooit een wonderlijker mens gekend dan dat meisje dat alle graten van een vis opat, omdat ze dat altijd deed".

    BeantwoordenVerwijderen
  6. O, het is een drama! het advocaatje stikt in een graat (volkscultuur is niet altijd even fijngevoelig...)lees het maar even na: http://www.voorbeginners.info/kinderliedjes/advocaatje-ging-op-reis.htm

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ha Piet,
    Om zo in twee hoofden voort te leven, dat heeft wel iets eigenlijk ;-)
    Wonderlijk was het, dat geef ik toe. Vandaar waarschijnlijk ook dat ik het nog weet.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ha Theetante,
    Dank je! Ik kende nog wel een paar coupletten van het liedje, maar dat van de graat was ik kwijt. Met mij is het gelukkig anders gelopen.
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Heel erg leuk verhaal. En ook zo voorstelbaar in die omstandigheden.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ha AvA,
    Dank je. Het is misschien wel het leukste verhaaltje dat ik ken. Dus dat heb ik nu verteld...
    Groet, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen