LOL

Een jaar niet gelachen is een jaar niet geleefd. In 2011 is het me gelukt, met dank aan een (toenmalige) collega en aan bode Borst. Mijn collega vertelde me een verhaaltje dat zij weer van haar vader had. Die had een vrachtrijder gekend, bode Borst. (Voor een goed begrip van het volgende: in het in hun buurt gesproken dialect zei men 'borst' in plaats van 'barst'. Ik zeg dit er maar even bij omdat mijn leraar Nederlands, meneer V, ons leerde: je moet de intelligentie van de lezer niet onderschatten en zijn kennis niet overschatten.)

Bode Borst werd een keer aangehouden door de politie en hem werd naar zijn naam gevraagd. Borst, antwoordde hij. Waarop de agent zei: Geen geintjes man, je naam! Waarop Borst zei: Borst vent! Dat deed mij denken aan de man van een nicht van me, die Bé heet. Die kreeg op school, als hij bij een nieuwe leraar zijn naam moest noemen, vaak te horen: ik vraag niet om je voorletter, maar om je náám! En zo kwamen we ertoe om eens te kijken welke éénletternamen we kenden. En dat waren: Aa (een oudtante van me), Bé, Dé (Dé Haan uit Het Bureau), Gé, Ka, El (van Elly), Em (van Emmy), Pé (Hawinkels). Afgaand op de lol die we hadden zijn het er misschien wel meer geweest, maar die weet ik dan nu niet meer. (Ik zou natuurlijk in de Voornamenbank van het Meertens Instituut kunnen zoeken.)

Ik twijfelde nog of ik dit stukje wel zou plaatsen, maar toen vond ik bovenstaande foto, die ik niet kon weerstaan, al weet ik niet of het vrachtrijder Borst uit de anekdote is.)

Foto hier gevonden.