Ik stond op de bus te wachten en op de bank in het bushuisje zat een oudere allochtoon (Marokkaan neem ik aan). Aan de overkant liep een andere oudere allochtoon voorbij, vermoedelijk op weg naar de moskee op de hoek. De heren raakten in (een voor mij onverstaanbaar) gesprek over de straat heen. Toen stak de tweede man de straat over om de andere een hand te komen geven, zoals allochtone mannen dat veelvuldig doen. (De allochtone meisjes zoenen elkaar 4x en zeggen er 'ha schatje' bij, da's weer heel anders.) Maar voor hij zijn kennis begroette, zei hij eerst mij gedag, omdat ik daar toevallig stond. Een hand kreeg ik niet, maar zo was het ook leuk.
(De bushalte is op de foto te zien, achter de boom.)
Foto hier gevonden.
ha schrijver, je verhaal geeft me een big :)
BeantwoordenVerwijderenHa Aagje,
BeantwoordenVerwijderenJe reactie heeft op mij hetzelfde effect :-)
Groet, schrvrdzs
Hoi Schrijver,
BeantwoordenVerwijderengoed dat je weer schrijft. Deze Blog neigt naar een miniatuur. ken je het begrip Prozagedicht? Baudelaire heeft dat genre beoefend. Zettum'op,
Rob.
Ha Kaki,
BeantwoordenVerwijderenWaarom denk je dat ik een pseudoniem gebruik ;-) Dus ik heb je reactie, 'n klein beetje veranderd, even opnieuw geplaatst.
Maar verder mijn dank hoor! Wat een prozagedicht is weet ik eerlijk gezegd niet, maar mijn stukje is het ongetwijfeld niet. Maar ik ben ook geen Baudelaire.
Dank voor je aanmoediging!
Groet, schrvrdzs
Zuiver als een bloem, dit stukje. Mooie observatie.
BeantwoordenVerwijderenHoi Cees,
BeantwoordenVerwijderenDank je! Aardig van je. Het gekke is dat ik dacht dat ik wel 's betere stukjes heb geschreven, maar dat voelt nu natuurlijk als arrogantie ;-)
Groet, schrvrdzs