Ding #23, tot slot (?)

Bron: Flickr, foto: localandbitter

Vandaag moet het er dan maar eens van komen: de evaluatie. Het evaluatieformulier heb ik een paar weken geleden al ingevuld, maar nu nog wat impressies. Hoe ik aan dit stukje begonnen ben is al meteen illustratief: het leek me wel leuk om een liedje van Boudewijn de Groot waar ik nu steeds aan moet denken bij dit stukje te zetten, nl. Testament, omdat dat begint met 'Na 22 jaren in dit leven' (wat me dus zoiets doet denken als 'Na 22 Dingen in mijn leven'), en ik ging op zoek bij radio.blog.club, waar het niet te vinden was en toen bij Last.fm, waar ik het wel vond, maar waar ik niet zag hoe ik het op mijn blog moest krijgen. Tot mijn verrassing begon nadat ik Boudewijn de Groot had ingetikt opeens Herman van Veen te zingen. Bleek iets te zijn als 'verwante artiesten'. Dat had ik de vorige keer, toen we het Ding erover deden, helemaal niet ontdekt, nu ging het per ongeluk. Probleem was vervolgens dat ik nergens het knopje kon vinden om de muziek weer uit te zetten en ik daarom Last.fm maar afsloot.

Kortom: de klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt. En zo is het me met de meeste Dingen vergaan. Ik weet dat het bestaat, ik heb me er kortstondig in verdiept, maar als ik er iets mee zou willen doen zou ik toch weer lang moeten zoeken of hulp moeten vragen. Nu is het doel van de cursus waarschijnlijk ook geweest ons op de hoogte te stellen van het bestaan van een aantal 2.0-dingen, zonder dat we er per se meteen heel handig mee moesten worden, maar ik vind het resultaat gezien het aantal uren dat ik eraan besteed heb toch wat mager. Dat ligt ongetwijfeld meer aan mij dan aan de cursus. Wat betreft die uren: ik denk dat ik per Ding toch wel 4 à 5 uur besteed heb aan zoeken, proberen, tobben, fout doen. En dat nog afgezien van de tijd die ging zitten in het erover schrijven, want het lukte me nooit dat kort & bondig te houden.

Maar goed, het zit erop en die (vrije) tijd zou ik anders vast niet veel nuttiger besteed hebben, en naast het vele dat me niet is bijgebleven zullen sommige dingen me ook zeker wél bijblijven. Laat ik maar beginnen met onze docenten: Rob en Edwin, dank voor de steun op de juiste momenten, voor de reacties op mijn blog, voor de altijd snelle antwoorden als ik een vraag stelde via de mail. De acute redding (en nog wel op zondag) bij mijn hackers-paniek was geweldig.

Wat ik heel leuk ben gaan vinden tijdens de cursus is het bijhouden van een blog. Ik zou er uit mezelf waarschijnlijk nooit aan begonnen zijn, maar nu vind ik het jammer om er mee op te moeten houden. Van de andere Dingen herinner ik me als hoogtepunt het Ding over Google-documents. Toen heb ik samen met Annamuis en Treelertrash een 'brief aan een prinses' geschreven en dat was een heerlijke avond waarin ik met rode wangen en gloeiende oren achter de pc zat te genieten van de samenwerking en van de zinnen die we maakten en van het feit dat dat zomaar kon, met z'n drieën tegelijk aan een document werken. Pas na afloop realiseerde ik me dat het eigenlijk over iets heel droevigs ging, nl. het opheffen van de bibliobus.

Wat ik ook heel leuk vond aan de cursus was het lezen van blogs van collega's. Het zal niemand verbazen dat het blog van Annamuis veruit mijn favoriete blog was (en nog is), maar ik heb b.v. ook Bozbezbozzel, Hey it's me again, Inburgeraar, Informatiegebruiker, Mareikie, On the Road en Tenaanval met veel genoegen gelezen en ik vond het jammer dat de tijd me ontbrak om álle blogs bij te houden. Ik vond het ook heel leuk om reacties op mijn blog te krijgen, want anders heb je toch een beetje het gevoel dat misschien wel niemand het leest.

De cursus heeft ertoe geleid dat ik meer ben gaan nadenken over de bibliotheek. In mijn werk (het maken van wisselcollecties voor zorginstellingen) merk ik maar weinig van wat zich in de bibliotheken afspeelt. Of het nu een kleine bibliotheek of een basisbibliotheek is die ons opdracht geeft om een collectie te leveren, maakt voor het werk op zich weinig uit. (Dat er verschil is in subsidie en daarmee in mogelijke bedreiging van het voortbestaan, dát is me, zeker na wat er met de bibliobussen gebeurd is, inmiddels wél duidelijk.) En of bibliotheken nu al dan niet games aanbieden aan de jeugd, maakt voor het uitlenen van GLB niet veel uit. Sinds de cursus, en vooral omdat ik daardoor ZB Digitaal ben gaan lezen, heb ik van allerlei ontwikkelingen 'kennis genomen' en er eens wat over nagedacht. Stukje persoonlijke ontwikkeling zullen we maar zeggen, want in mijn werk kan ik er weinig of niks mee.

Hetzelfde geldt voor de cursus zelf: ook daar kan ik in mijn werk weinig of niks mee. Ik heb echt wel geprobeerd toepassingen te bedenken, maar ik heb ze niet kunnen vinden. Ook bij mijn collega's en mijn baas heb ik niets gelezen over toepassingen die zij zagen.

Tot enkele maanden geleden verkeerde ik in zalige onwetendheid aangaande 2.0. Toen ik met de cursus begon had ik nog nooit de term 2.0 bewust gehoord of gelezen. Natuurlijk moet ik hem onbewust wel zijn tegengekomen, want sinds ik hem ken, zie ik hem regelmatig, en ik lees de stukken in de krant of het Bibliotheekblad die erover gaan nu ook meestal. Ik schreef 'zalige onwetendheid' omdat ik van het kennismaken met 2.0 niet overdeeld blij ben geworden. Zoals de lezers van dit blog inmiddels begrepen zullen hebben roept 2.0 bij mij veel twijfels op. Ik weet nog steeds niet wat ik nu precíes onder 2.0 moet verstaan, maar wat mij als belangrijkste kenmerk is opgevallen, is de gedachte dat de gebruikers het voor het zeggen hebben. Dat is allemaal leuk en aardig als het om hobby's als het 'delen' van foto's en filmpjes en muziek en ervaringen gaat, en het met elkaar kletsen via IM. Laat iedereen die daar behoefte aan heeft zich vooral uitleven zou ik zeggen. Dat ik zelf die behoefte niet voel is geen argument, dat realiseer ik me.

Dat het '2.0-gebeuren' mij niet zo bevalt is dus voor een deel persoonlijk. Maar ik denk dat er ook een kant aan zit die verder gaat dan het er al dan niet plezier in hebben. Volgens mij zit er wel degelijk ook een serieus idee achter nl. de gedachte dat als veel mensen iets goed vinden, dat het dan ook wel goed zal zíjn. Dat is een kant (en in feite misschien wel een mensbeeld) waar ik van geschrokken ben. Kwesties als auteursrecht, betrouwbaarheid van informatie, manipulatie, verlies aan inkomsten voor de muziekindustrie, verheerlijking van amateurisme, toenemende oppervlakkigheid, ik noem maar een paar dingen, hebben daar mee te maken. Als je veel blogs leest heb je geen tijd om boeken te lezen, heb ik wel gemerkt. Nu zou je kunnen zeggen: wat maakt het uit, als de mensen maar lezen. Ik ben het daar niet mee eens. Als je alleen nog blogs leest i.p.v. literatuur zie ik dat als verarming. Als je alleen YouTube filmpjes ziet i.p.v. 'echte' films eveneens. Bij 'zondagsschilders' i.t.t. 'echte' schilders heb je het geloof ik nog niet, of staan er ook al allerlei amateurkunstwerken op het net?

Ik zou het wel goed gevonden hebben als in de cursus ook deze kant van de zaak aan de orde gekomen was. Ik ben er zelf toevallig achter gekomen door de uitzending 'Wiki's waarheid', maar anders zou ik waarschijnlijk nu nog denken dat 2.0 alleen een verzameling handige trucs en sociale sites was. Ik begreep dat er voor de volgende cursisten wél iets over gezegd gaat worden. (Docenten: kan ik dat al ergens vinden?) Dat lijkt mij wel een verbetering omdat we ons, als we met 2.0-dingen aan de slag willen gaan in de bibliotheek, naar mijn idee toch ook in de achtergronden moeten verdiepen.

Ik had ook wel graag iets willen lezen over het feit dat al die 2.0-dingen gratis zijn, en wat daar achter zit (of vermoed wordt). Ik geloof nl. niet in 'gratis' en denk dat we er toch op de een of andere manier voor betalen; alleen begrijp ik niet hoe. Ik merk niet veel van reclame, of let ik er gewoon niet op? En als ík het al niet opmerk, terwijl ik het gevoel heb er allergisch voor te zijn (voor geknipper en geflikker enzo), wat heeft het dan nog voor zin? Of zijn de aanbieders van de 2.0-aardigheden te vergelijken met dealers die je de drugs ook eerst gratis geven? Deze gedachte gaat ongetwijfeld te ver, maar welk belang zit er dan wél achter?

Zou het een idee zijn om ons als vervolg op de cursus af en toe op de hoogte te houden van nieuwe 2.0 (en 3.0 enz.)-ontwikkelingen op het web? Ongetwijfeld zal dat op ZB Digitaal allemaal aan de orde komen, maar daar komt zóveel aan de orde dat het denk ik niet voor iedereen mogelijk is de dingen die echt bij de cursus aansluiten eruit te pikken. Zelf vind ik dat in elk geval moeilijk.

Nog één puntje: mijn blog. Ik schreef al dat ik bloggen erg leuk ben gaan vinden. Ik zou er best mee willen doorgaan, maar ja waarover? Mijn werk geeft geen aanknopingspunten omdat daar weinig spectaculairs gebeurt. Een privé-blog lijkt me bijna een contradictio in terminis: want wat is privé op het web? Iets over boeken misschien? Maar dan moet ik wel weer eens wat gaan lezen. In elk geval: ik kan het nog niet over mijn hart verkrijgen mijn blog te deleten.

Dit is geen afgerond en samenhangend stuk geworden. Dat komt misschien omdat wat ik van de 23 Dingen heb geleerd en overgehouden ook niet afgerond en samenhangend is. En dat is misschien maar goed ook.

Aan iedereen die mijn blog gelezen heeft: dank voor je belangstelling!

En laat ik het nog één keer zeggen:

En bovendien ben ik van mening dat de bibliobus behouden moet blijven.



Uren later...

Kijk eens wat ik alsnog gevonden heb, bij 'GarageTV' (al is het niet de versie uit mijn jeugd):