Een paar maanden geleden zag ik bij Pauw & Witteman Tinkebell die, samen met nog iemand, een boek had gemaakt over de haatmail die ze kreeg omdat ze haar doodzieke poes had doodgemaakt en verwerkt tot een tasje. Het bleek niet al te moeilijk om allerlei gegevens van de (anonieme) mailstuurders te achterhalen.
Een maand geleden las ik in NRC Handelsblad over twee studentes van de kunstacademie in Rotterdam, die het project It could be you maakten rond een derde studente. Ze maakten o.a. haar kamer na van foto's die op haar blog stonden en printten en vergrootten haar twitterberichten en hingen ze op, en stuurden tenslotte hun medestudente, die nog nergens van wist, een uitnodiging om de aan haar gewijde tentoonstelling te komen openen.
Een paar weken geleden vertelde een van mijn dochters iets over een feestje waar ze geweest was. Iemand van de aanwezigen had haar de volgende dag verteld dat ze de foto's meteen op Hyves had gezet. 'Maar ik wil eigenlijk niet dat er foto's van mij op Hyves komen,' voegde mijn dochter eraan toe.
Vorige week plaatste iemand met wie ik op twitter wel eens in gesprek ben een linkje (op twitter) naar een tabel van TwitterFriends, waarin iedereen kon zien dat ik nogal eens op de berichten van deze twitteraar reageerde. Iets dergelijks was me ook al een paar keer met blogstatistieken overkomen.
Van het feit dat op internet privacy niet bestaat ben ik me al geruime tijd bewust. Over privacy op twitter had ik op ZB Digitaal ook al het e.e.a. gelezen. Maar toch heb ik nog vrij lang gedacht: het zal wel meevallen. Dat denk ik inmiddels niet meer.
Nee, ik heb niks te verbergen, althans niks wat ik vervolgens op internet zet. Maar dat er verbanden gelegd kunnen worden en dat anderen erover kunnen beslissen wat ze van of over mij laten zien, dat bevalt me niet. Daarom twitter ik sinds een week niet meer en dat hou ik nog maar even zo. Op sommige blogs reageer ik niet meer zo makkelijk. Mijn haatmails stuur ik voortaan uit internetcafés en naar feestjes ging ik gelukkig toch al nooit.
(Ik sta natuurlijk open voor tegenwerpingen, maar de meeste heb ik waarschijnlijk eerder gehoord of zelf bedacht. Ze nemen mijn onbehaaglijke gevoel niet weg.)
Een paar links:
over het boek van Tinkebell, haar blog op de site van P&W;
It could be you: blog van het het meisje in kwestie, en b.v. hier;
TwitterFriends.
Tekening hier gevonden.
Ha Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenGeen tegenwerpingen dit keer. Ik begrijp het geloof ik wel maar ik stop mijn hoofd liever in het zand. Ik heb genoeg andere dingen om me druk over te maken.
Van die foto's op Hyves kan ik me trouwens wel een beetje voorstellen: ik zou in elk geval willen weten welke foto's het dan waren. Je wil er toch wel een beetje flatteus opstaan als het dan moet.
groet, Tenaanval
Ha Tenaanval,
BeantwoordenVerwijderenOnlangs twitterde ik nog iets als 'Ik ga nu op zoek naar een grote berg zand om mijn kop in te steken.' Misschien heb je het wel gelezen. (Inmiddels heb ik in een kwaaie bui een heleboel tweets verwijderd en staat het er misschien niet meer.) Dus ik begrijp jou ook en het is in feite precies hoe ik er meestal tegenover sta. Maar inmiddels heb ik even het zand uit mijn ogen gewreven omdat ik ineens vond dat e.e.a. eigenlijk al te dol was. Zal wel weer slijten vermoed ik, d.w.z. er waait wel weer zand in.
Groet, schrvrdzs
p.s. Dat je nog steeds Tenaanval heet geeft voor mij aan dat je ook niet alles aan de openbaarheid wilt prijsgeven, al hebben we inmiddels wél op twitter je blote tenen kunnen zien, wat ik toch vrij ver vind gaan ;-)
Je onbehagen is terecht, lijkt me. Scholieren die pesten via MSN is ook een hele nare.
BeantwoordenVerwijderenPas kwam een vriend van mij, die leraar is, erachter dat enkele van zijn leerlingen een hyvespagina hadden gemaakt, zogenaamd van hem. Ze hadden alles wat ze van hem wisten op de hyvespagina gezet en ook alle foto's die ze van hem hadden. Gelukkig was het een beetje met een knipoog, maar het had ook veel erger kunnen uitpakken. En wat dacht je van 'pesten' van leraren via you tube door filmpjes te plaatsen? Dat was een van de redenen voor een vriendin van mij om niet het onderwijs in te gaan.
Bah.
Festina
Ha Festina,
BeantwoordenVerwijderenDank voor deze aanvulling. Het zijn inderdaad voorbeelden waar ik van schrik. Over zo'n filmpje op YouTube waarin een leraar voor gek werd gezet heb ik een tijdje terug iets gelezen, en het verontrustende is misschien óók wel dat ik er al niet meer aan dacht.
Ik herinner me nog de volkstellingprotesten (in de jaren 60). Toen wilde men maar een fractie vastleggen van wat menigeen nu geheel vrijwillig op internet zet. Het klinkt misschien té dramatisch, maar ik denk dat het ermee te maken heeft dat toen de mensen 'die de oorlog hadden meegemaakt' nog in de meerderheid waren.
Groet, schrvrdzs
Schrijver,
BeantwoordenVerwijderenAch, die naam zit wel lekker en hij past zo goed bij mijn blog. Op Twitter zou ik mijn eigen naam wel willen gebruiken maar dat klopt dan weer niet met de rest en dus laat ik het maar zo.
Andersom doe ik er niet zo moeilijk over, op LinkedIn en Bibliotheek 2.0 verwijs ik in mijn profiel naar mijn blog. Zit dus geen principiële reden achter.
Ha Tenaanval,
BeantwoordenVerwijderenDank voor de toelichting. De naam past inderdaad goed bij wat je schrijft. Ik moet bekennen dat ik hem regelmatig gebruik als ik het over je heb. (Wat nou ook weer niet dagelijks gebeurt hoor.)
Groet, schrvrdzs