WELKOM OP MIJN WEBLOG

Dit blog is in de loop der jaren veranderd. Ooit ging het vooral over de bibliotheek, nu gaat het meer over lezen en taal. (Wie denkt: de bibliotheek gaat toch óók over lezen en taal, ziet dat anders dan ik.) Ooit werd het elke dag bijgehouden, nu minder regelmatig. Wat hetzelfde gebleven is: opmerkingen zijn van harte welkom.

woensdag 6 augustus 2008

Op bezoek in de Zeeuwse Bibliotheek, slot


















Misschien had ik omhoog moeten kijken?
Foto van drhenkenstein's photostream bij Flickr

Dat ik werd uitgenodigd om de Zeeuwse Bibliotheek te komen bekijken was een gevolg van een stukje dat ik schreef over mijn 'droombibliotheek'. Volgens Edwin was waarover ik droomde bijna allemaal in de ZB te vinden, behalve dan de nieuwste boeken. En was het ook zo? Ja en nee. Ja, er waren boeken, boeken en nog eens boeken, zoals ik wenste, er waren fijne hoge kasten en niet van die lage dingen waar je overheen kijkt, er waren tafels waar je aan kon lezen & schrijven, er waren computers (40!) die het allemaal leken te doen, er was zelfs een eigen binder (en dat leek me toen ik het opschreef iets wat ze vast nergens hadden en ik vond het stiekem wel een goed idee van mezelf), je kon er koffie drinken (heb ik gedaan) en broodjes waren er ongetwijfeld ook, al heb ik daar niet op gelet. Als mijn gastheer representatief is voor de klantvriendelijkheid ontbreekt ook daar niks aan. Wat ik hoorde over lezingen e.d. leek me aantrekkelijk en de door Henk gemaakte foto's van evenementen, die ik later op Flickr ontdekte, deden daar nog een schepje bovenop. De catalogus bekeek ik later (in Vlissingen) en daar kon ik zonder al te veel moeite mee overweg.

Tot zover alles prachtig dus. Maar ik schreef 'ja en nee', dus ik heb toch wat aan te merken. In de eerste plaats vond ik het er te stil, zoals ik een paar dagen geleden al schreef. Over mijn 'droombibliotheek' schreef ik destijds: 'Het is er rustig maar niet per se doodstil.' Daarmee bedoelde ik iets als: het is er geen herrie maar je mag er wel praten. Ik zou het nu zo zeggen: het is er rustig, maar er zijn wél mensen; of misschien zelfs: het is er rustig maar wel gezellig.

Want dat is wat ik miste: gezelligheid, sfeer, het gevoel dat het léuk is om in de bibliotheek te zijn, ook op een doodgewone doordeweekse dag en niet alleen als er iets bijzonders te doen is. Dit verbaasde me eigenlijk van mezelf, want een term als 'belevenisbibliotheek' maakte me tot nu toe altijd een beetje kwaad en ik dacht dan: je gaat naar de bibliotheek voor de boeken en dáárin gebeurt het en de rest is flauwekul. Maar opeens dacht ik nu: de omgeving voegt toch wat toe (of niet). Ik vond het interieur van de ZB eerlijk gezegd een beetje te saai & te keurig. Niet echt uitnodigend om er eens lekker een uurtje te gaan zitten lezen. En als je een praatje wilt maken met een andere bezoeker kijkt er vast iemand verstoord naar je (of fluistert 'sssst'...). De 'kinderhoek' heb ik van een afstand gezien en op het eerste gezicht zag ik wel bakken die stampvol zaten met prentenboeken, wat natuurlijk geweldig is, maar verder geen 'leuke dingen', waarbij ik denk aan posters, knuffels van kinderboekfiguren e.d., al zal me ook hier vast wel weer iets ontgaan zijn (zie de foto hierboven).

Ik denk dat ik misschien 10 jaar geleden de ZB een heerlijke bibliotheek had gevonden. Maar inmiddels ben ik blijkbaar veranderd en denk ik: kan het niet wat spannender? En dan niet van dat gewild leuke en 'moderne' want daar ben je zo op uitgekeken, en ook niet al te duur want het geld moet in de eerste plaats aan de collectie besteed worden (vind ik), maar wel mooi & tijdloos & bestand tegen een stootje, maar a.u.b. níet saai! En ik zou het leuk vinden als het restaurant niet zo in een hoekje zat.

Dit bezoek heeft me wel nieuwsgierig gemaakt naar andere bibliotheken. Misschien ga ik eens hier en daar kijken als ik tijd heb. Het is toch eigenlijk te gek dat ik al zo lang collecties maak en maar zo zelden een bibliotheek van binnen zie.

11 opmerkingen:

  1. Onze jeugdafdeling vind ik echt ronduit saai. We hadden na de herinrichting van 1998 een spannende tunnel, maar die was ook niet geschikt. Interieurarchitect Aad Vos heeft er indertijd een behoorlijk zware stempel opgedrukt.

    Bezoekjes aan collega-bibliotheken zijn altijd inspirerend. Vorig jaar was ik in DOK Delft (aanrader) en in juni hebben we bibliotheken in Oisterwijk en Roosendaal bezocht.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha Henk,
    Enerzijds fijn (want ik was een beetje bang dat ik niet goed genoeg gekeken had en daarom onterecht oordeelde), maar anderzijds toch vooral jammer dat we het hierover eens zijn. Zo'n jeugdafdeling is volgens mij het visitekaartje van de bibliotheek omdat je dáár de nieuwe leden wint.
    Aat Vos ken ik alleen van naam, maar ik ga hem googlen. Als hij de inrichting van de ZB bepaald heeft deel ik in elk geval niet zijn smaak.
    Ik vond de jeugdafdeling in Vlissingen wel wat leuker, maar daar was eveneens geen kind te bespeuren. In de OBA vond ik de jeugdafdeling treurig, maar daar was ik misschien op het verkeerde moment. Kinderen vinden het al gauw mooi denk ik en daar moeten we gebruik van maken. 'We', zeg ik nu, maar zelf werk ik voor (hoog)bejaarden...
    Ja, DOK Delft wil ik graag eens bezoeken en het is hier eigenlijk vlakbij, dus dat ga ik gauw eens doen.
    Dank voor je reactie en hartelijke groet, schrijverdezes
    p.s. Waarom/waarvoor was die tunnel niet geschikt? Het klinkt juist zo leuk.
    p.p.s. 'Kikker' is mijn favoriete prentenboekendier.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De tunnel stond eigenlijk op de verkeerde plek; we hadden vanaf de balie geen zicht op de afdeling. Verder zaten er allerlei nisjes in waarin we van alles konden tentoonstellen. Echt leuk. Maar die nisjes werden verlicht door veel te felle halogeenlampen. Als je er een boek in legde zaten er aan het eind van de dag schroeiplekken op.

    Kikker rules! De knuffel hing er tijdens de kikkertiendaagse in maart.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha Henk,
    Jammer van die tunnel. Nog een geluk dat jullie geen brand hebben gekregen...
    'Kikkertiendaagse' klinkt leuk. Ging dat alleen over Max Velthuijs, of over kikkers in het algemeen? Is die mooie Kikkerknuffel er nu niet meer? Het lijkt mij zo leuk als Kikker en Monkie en Bommes en Rupsjenooitgenoeg en andere literaire dieren allemaal in de bibliotheek zouden zijn (en misschien wel eens mee naar huis mochten om te logeren).
    Groet van schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Kikker, Monkie, Kleine Ezel en eendje Kittie logeren nu in één van de kantoren, misschien gaan ze in de Kinderboekenweek de afdeling weer onveilig maken.

    De Kikkertiendaagse is een activiteit van de uitgeverij.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ha Henk,
    Leuk die site van Kikker, dankjewel! Collecties maken voor zorginstellingen lijkt soms erg saai... Eendje Kittie ken ik niet, welke boeken zijn dat? Volgens mij horen die dieren bij de kinderen in de bibliotheek en niet op een kantoor. Of vrees je dan zoiets?
    Groet van schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hallo schrijver,

    Wel grappig als je binnenkort DOk in Delft gaat bezoeken. Deze bibliotheek is nl ook ingericht door Aad Vos. Kun je het verschil bekijken in het werk van 1 architect.

    Groet, Anne Marie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ha Anne Marie,
    Ik wil graag eens in Delft gaan kijken, maar ik weet niet wanneer het er van komt. Inderdaad grappig dat daar ook Aat Vos het interieur bepaald heeft. Ik heb de indruk dat door maar een paar interieurarchitecten een heleboel bibliotheken zijn ingericht. Dat is jammer, vind ik.
    Herinner ik me nou goed dat jij in Bibliotheek Delft gewerkt hebt?
    Groet van schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dag schrijverdezes: dit zal je deugd doen: Monkey, Kikker, Rupsje Nooitgenoeg en Kleine Ezel hebben een plekje gekregen op de jeugdafdeling.

    Kittie is bekend van o.a. Eendje in de regen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ha Henk,
    Ja, dat doet me inderdaad plezier. Het zal toch niet echt zo wezen dat mijn opmerkingen hiertoe geleid hebben?! Dan voel ik me bijna een soort dierenbevrijdingsfront. Nee, het moet toeval zijn, maar wel een leuk toeval.
    Een collega aan wie ik vroeg: 'Ken jij een dier uit een jeugdboek dat Eendje Kittie heet?' antwoordde: 'Nee, maar is het Kiki niet?' En die blijkt het dus inderdaad te zijn. En Kiki ken ik toevallig vrij goed, omdat een vorig afdelingshoofd haar (of is het een hem, zo goed ken ik haar/hem blijkbaar ook weer niet...) tot symbool had gekozen. We hadden toen zelfs een 'Project Kiki', wat iets inhield als 'extra's bij collecties'. Later werd 'Kiki' de afkorting voor een plan. Ik moet diezelfde collega vragen wat het ook weer precies betekende; dat hoor je nog. Dat afdelingshoofd is inmiddels al weer twee keer opgevolgd trouwens.
    Groeten aan alle dieren en voor jou, schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Henk,
    p.s. Kiki was eerst zomaar een leuke naam, maar werd later officieel dit: Kollektie Intensivering Klanten Interaktie. Nog later hoorde je er niks meer van.
    Groet van schrvrdzs

    BeantwoordenVerwijderen